Κοιτάζω τα ρετάλια από τα υφάσματα, ακούω τίς φωνές απο τα παιδιά στόν δρόμο, τις ¨φριχτές¨ειδήσεις,αναπολώ το καλοκαίρι πού χαιρετά καθώς απομακρύνεται.
Το φθινόπωρο φέτος ήρθε στην ώρα του (νομίζω), και μαζί του καί η διάθεση για καινούργιες δράσεις.
Θά παραμείνω στην νωχελικότητα της εποχής, και σε προετοιμάζω μόνο, για ενα εγαστήριο που άμεσα θα ξεκινήσει, στοχευμένο στις αναμνήσεις!
Σύντομα, θα σου πω κι άλλα!
Μέχρι τότε....ΚΑΛΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ!